Φεύγει και ο Σεπτέμβριος καρδιά μου....

Φεύγει κι ο Σεπτέμβριος καρδιά μου...Όμως, τι άραγε κοιτούν αυτά τα μάτια;
Τι περιμένουν καρτερικά αυτά τα χείλη;Πόσες μυρωδάτες Άνοιξες ανατροπής
και πόσα άχραντα Καλοκαίρια της ψυχής χρειάστηκε να δουλέψουν νύχτα-μέρα,
για να κεντήσουν τόση ομορφιά, στην αβάσταχτη προσμονή μου;...
Ο Έρωτας δεν τελειώνει...Το Όνειρο με καλεί...Μακάρι να συναντηθούμε!
  Ιστικόπουλος