Ηρθες σαν τον κουρσάρο,λήστεψες την ψυχή μου καί χάθηκες μεςα στην νύχτα.

Ήρθες σαν το κουρσάρο λήστεψες τη ψυχή μου και χάθηκες μέσα στη νύχτα.....Λαφυρα για σένα η αγάπη μου!!!!!!!!!Και σαν να μη εφταναν όλα αυτά τράβηξες το μαχαίρι και με χαράκωσες!!!!!
Δεν πίστεψες ποτέ πως ήμουν άνθρωπος......για κούκλα με είχες....Είδες το αίμα να τρέχει,και κατάλαβες !!!!!!!!!Απορείς πως γίνεται άνθρωπος να αγαπάει τόσο δυνατά ;;;;;;;

Π. Αντιπαρμαγκίδης