Οταν αγαπάς κάτι,αυτό θα φυτρώσει ακόμα καί σε ερημοποιημένο τοπίο!

1951- ΒΠ ''ΕΛΛΗ'' Πρώην EUGENIO di SAVOIA

1098 Αρχαία Ολυμπία. Φυλακας ανασκαφών

1902 Οι πύλες του κάστρου Κολιόπορτες στο Διδυμότειχο

Πλατεία Κωλονακίου δεκαετία 1950

Η αψίδα του Γαλέριου . Θεσσαλονίκη 1916

Θεατρο Κοτοπούλη . Ομόνοια. 1959

Επίδαυρος 1954, Ιππόλυτος του Ευριπίδη.Ο Αλεξανδράκης στον ομώνυμο ρόλο

Εδεσσα. Βασιλική οικογένεια 1961

Απο την πνύκα η Ακρόπολη 1869

Η ενωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα 31-Μαρτίου-1947

03-11-1898- Αποχωρει ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης από την Κρήτη

ΣΦΑΚΙΑΝΟΣ-1939

Σύνταγμα- Λυκαβητός-1865

Κεραμεικός-Αθήνα 1890

Οδοκαθαριστές-Πλατεία Ασωμάτων Θησείο 1920

Παραλία Θεσσαλονίκης 1930

Πλατεία κυψέλης 1953

Πειραιάς Δημαρχείο 1920

O Βασιλιάς Παύλος μαζί με τον διάδοχο εξέρχεται απο το δημαρχείο στο Διδυμοτειχο το 1954

Η Σταδίου του 19ου αιώνα, με τα λαντό, το τραμ και τις πρασιές και τα υπέροχα νεοκλασικά της. Μήπως αυτή η εικόνα της Σταδίου είναι η καλύτερη;

Κινηματογράφος ΟΡΦΕΥΣ Αθήνα 1947

Το σινε ΑΔΕΛΑΊΣ στην Αμφιθέα . Ιδρύθηκε το 1960

Γιατί οι άνθρωποι που κα΄ποτε αγαπήθηκαν πολύ γίνονται εχθροί;

Γιατί οι άνθρωποι που κάποτε αγαπήθηκαν πολύ γίνονται εχθροί;
Κι αν η ζωή δεν θέλησε να είναι μαζί... γιατί θα πρέπει ο ένας τον άλλον να μισεί;
Που πήγανε τα σ αγαπώ που αντάλλαξαν κι όρκοι που δόθηκαν;
Τα δάκρυα σαν θάλασσες που έτρεξαν... που τάχα να χαθήκαν;
Αχ άνθρωπε εγωιστή έμαθες μόνο να μισείς....
Κι ας είπανε οι άνθρωποι στη γη ήρθαν γι να αγαπιούνται....
Κ.Κράντα

Νόμιζα πως είχα μπροστά μου ένα θησαυρό.

Νόμιζα πως είχα μπροστά μου ένα θησαυρό.
Κάτι ανεκτίμητο , ευλογούσα την καλή μου τύχη γι αυτό, επιτέλους ,η ζωή μου χαμογέλασε .
Δεν ήξερα πως να την διαχειριστώ τόση ευτυχία .Τι να την κάνω.
Άρχισα να κάνω λάθη .....ανθρώπινα μεν , λάθη όμως....άφησα τη ψυχή μου να ονειρεύεται.
Το είχε ανάγκη , πρώτη φορά που την έβλεπα να χαίρεται έτσι ,να γελάει ,να παίζει ,σαν μικρό παιδί.
Όταν όμως την είδα να κάνει όνειρα, τότε άρχισα να φοβάμαι.
Πώς να την μαζέψεις τώρα;;;; Πώς να της πείς να συγκρατηθεί;;;;
Π. Αντιπαρμακίδης 

Τι κρίμα... Το πλοίο πού είχε προορισμό την ζωή

Οσο καλή ηθοποιός καί αν είσαι,πάντα

Καλύτερα να είσαι ένας αληθινός ΚΑΝΕΝΑΣ...

Τού ζήτησα...

Από το τίποτα μέχρι το άλλο τίποτα

Λέμε λόγια πολλά για να φαινόμαστε ωραίοι.Λόγια μεγάλα

Λεμε λογια πολλα για να φαινομαστε ωραιοι.
Λογια μεγαλα για να φανταζουμε ιδανικοι.
Γεματοι απο ψευτικη ευτυχια
προσδιοριζομαστε εραστες του καλλους,
ντυνομαστε την φορεσια του ανεφικτου,
και παριστανουμε τους γενναιους αυτης εδω της ζωης.
Πασχιζουμε να πεισουμε για τον εντιμο αγωνα μας.
Δοξαζουμε το ειδωλο,αδειαζοντας το πραγματικο.
Μα σαν μενουμε μονοι....
βουβοι στην ευρυχωρη νυχτα,
ρημαγμενοι απο την σκληρη εμπειρια της ζωης,
δεν εχουμε ουτε καν την παρηγορια του ηττημενου.
Α. Γεωργαλη

Ελα να με ξεπλύνεις απο την υπομονή μου....

 Ελα να με ξεπλύνεις απο την υπομονή μου.....στέγνωσε μου το κορμί απο τις αδικίες σου....
φόρεσε μου καθαρά ρούχα ...βάλε μου το αγαπημένο μου τραγούδι ...
και ύστερα σε παρακαλώ φύγε !Αρκετά έζησα καιρό μόνο για εσένα...
αρκετά αρνήθηκα τόσες φορές εμένα ...Οτι πάνω μου άγγιξες το σακάτεψες...ότι κατάφερα να σώσω το ξαναγέννησα !! 

Μπ.Κούτσιου

Κάποιοι ξεχνούν μόλις λίγος καιρός περάσει...

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ 
      

Κάποιοι ξεχνούν μολις καιρός λίγος περάσει
κάποιοι άλλοι λενε δεν μπορούν να θυμηθούν
κάποιοι τι λάβανε το έχουν πια ξεχάσει κάποιοι τις μνήμες τους μακρυά τις απωθούν...
Ίσως στ' αλήθεια όλοι οι άνθρωποι δεν φταίνε
για τα καπρίτσια που τους κάνει το μυαλό
και άλλοι ίσως με τις μνήμες τους να κλαίνε
και προτιμούν να 'ναι τοπίο πια θολό...
Όμως εκείνοι που ξεχνούν από συνήθεια
και διαγράφουν μ' ευκολία κάθε τι
από καθρέφτη ίσως μάθουν την αλήθεια
πως είναι οι ίδιοι όπως η μνήμη τους μικροί... 
Αργοναύτης 06-10-2014

Στήν κόλαση τού μυαλού μου τόσο επιδεικτικά...

                                     Στήν κόλαση τού μυαλού μου  τόσο επιδεικτικά κυριαρχείς.
                                 Στούς πύρινους δρόμους της αυταπάρνησης επεμβαίνει η αίσθησή μου.
                                             Η επανάσταση στις φλέβες μου αυξάνει τα όρια!
                                        Οι σιωπές ... καταλυτικές, οι κραυγές κατακτιούνται.
                                                    Της διαστροφής η άρνηση αφαιρείται!
   Η. Αθανασίου

Κάθε πού νοιώθω μοναξιά

ΑΠΟΡΙΕΣ!!!!!!!!!

ΑΠΟΡΙΕΣ...

Ντρέπομαι; ίσως...κρυφοκοιτάζω; μπορεί...γδύνομαι ή ντύνομαι; δεν ξέρω...

λυπάμαι; ή χαίρομαι; σε θέλω; ή με απωθείς; περιμένω; ή  αποχαιρετώ; άγνωστο...

θέλω τη χλιδή; ή θέλω την αγνότητα; είμαι αδύναμη; ή παντοδύναμη; παριστάνω; ή είμαι;

είμαι ποθητή; ποιος ξέρει; είμαι μονή; ή περιμένω κάποιον; θέλω; ή δε θέλω; αγαπώ; Ή αγαπιέμαι; όλα; ή τίποτα; τάβλι; Ή σκάκι; έχει σημασία;

Το απροσδιόριστο ερωτισμό που διαχέεται από το παιχνίδι με ενδιαφέρει τίποτα άλλο
ή  μήπως όχι; σε  βάζω σε σκέψεις η με κοιτάς απλά;

Σου αρέσει η βραχνάδα στη φωνή ούτε καν ακούς τι λέω

Σκέφτεσαι ή με ποθείς; απορείς; Ή αναρωτιέσαι;

με θες; μόνο αν σε θέλω εγώ θα παίξω μαζί  σου γιατί; επειδή...

τι νόημα έχει όλο αυτό; μα να μου πεις το 
Σ’ΑΓΑΠΩ, καλό μου ...

Β.Ε Γκάνης